Korzeń tkwi mocno umocowany w zębodole za pomocą włókien ozębnej wnikających do cementu, który pokrywa powierzchnię korzenia.Na szczycie korzenia (apex radicis dentis) znajduje się otwór wierzchołkowy (foramen apicis dentis), przez który przechodzą do i z zęba naczynia krwionośne, naczynia chłonne oraz nerwy, biegnąc w zębie w kanale korzeniowym (canalis radicis dentis) aż do komory zęba.
Dzięki temu są w stanie wykonywać na zębach bardziej skomplikowane zabiegi.
Do takich zabiegów należą ekstrakcje zębów, ekstrakcje zatrzymanych zębów i dziąseł. Wykonywanie tego rodzaju zabiegów bywa bardzo trudne, dlatego wykonywanie zabiegów chirurgii stomatologicznej musi być bardzo dobrze przygotowywane i może odbywać się jedynie w dobrze wyposażonych gabinetach.Szyjka jest miejscem styku szkliwa korony zęba z cementem korzeniowym.
Może występować w 4 wariantach (z czego dwa pierwsze są najczęstsze): Do szyjki zęba przyczepia się przyczep nabłonkowy, który jest połączeniem pomiędzy szkliwem a dziąsłem.
W ciągu upływu wieku następuje fizjologiczne obniżanie się przyczepu nabłonkowego, co powoduje obnażanie korzeni. Zęby mają różną ilość korzeni i tak najczęściej (są wyjątki): siekacze, kły, przedtrzonowce (z wyłączeniem pierwszych górnych przedtrzonowców) mają po 1 korzeniu, pierwsze górne przedtrzonowce i zęby trzonowe żuchwy mają 2 korzenie (przedtrzonowce podniebienny i przedsionkowy, trzonowce mezjalny i dystalny), trzonowce szczęki po 3 korzenie (podniebienny oraz dwa przedsionkowe ? mezjalny i dystalny).